Perinatale Kinesitherapie

Perinatale kinesitherapie bestaat uit de begeleiding van de aanstaande moeders voor, en voornamelijk na de bevalling.

Tijdens de prenatale kinesitherapie worden aanstaande moeders voorbereid op de bevalling, waarbij men zich voornamelijk richt tot het aanleren van ademhalingstechnieken. Daarnaast speelt de kinesitherapeut een belangrijke rol in het verlichten van lichamelijke ongemakken (voornamelijk rug-,en bekkenklachten) die zich kunnen voordoen tijdens de zwangerschap.

De zwangerschap en bevalling hebben een niet te onderschatten impact op het lichaam van de vrouw: een verzwakking van bekkenbodem-, buik- en rugspieren is onvermijdelijk. Na een rustperiode van 6 à 8 weken na de zwangerschap, is de vrouw voldoende gerecupereerd en klaar voor de aanvang van een individueel postnataal oefenprogramma, onontbeerlijk ter versteviging van de verzwakte spiergroepen.

In eerste instantie richt men zich op het verstevigen van de bekkenbodemspieren. Dit ter preventie van incontinentieproblemen en, op langere termijn, om verzakkingen van inwendige organen te voorkomen. Eenmaal een goede bekkenstabiliteit verkregen is, komen de spierversterkende oefeningen voor de buik-, rug- en beenspieren aan bod. Naarmate de therapie vordert, wordt de moeilijkheidsgraad en de intensiteit van de oefeningen geleidelijk aan opgevoerd.
Naast het reconditioneren van verzwakte spieren, wordt er ook aandacht besteed aan de eventuele gevolgen van de nieuwe belastingen op het lichaam van de moeder, door de verzorging van het kind. Zo is de jonge moeder voortdurend bezig haar kindje te dragen, te voeden, te wassen, te wiegen, …Deze intense en nieuwe activiteiten kunnen vaak een (over)belasting veroorzaken ter hoogte van de schouders, nek, rug en armen van de moeder. Ook deze ongemakken worden opgenomen in het postnatale kinesitherapie programma.